Słoneczne lato Zadora rozpoczęła kolejną wycieczką, tym razem w znane, choć mało odwiedzane (a szkoda!) miasto na zachodzie Małopolski.

27. czerwca z małym opóźnieniem rozpoczęliśmy zwiedzanie w godzinach porannych. Przewodnik zrealizował obszerny program zwiedzania miasta. Zaczęliśmy od Starej Łaźni, (obecnie restauracja) gdzie mieściła się żydowska  mykwa i po kolei zobaczyliśmy najciekawsze miejsca w Tarnowie: Pomnik I transportu do Auschwitz, pomnik gen. Bema, pomnik Romana Brandstaettera, Bima, Rynek, Katedra, Plac Kazimierza, Burek (kataryniarz), kościółek na Burku, Targowa, Plac Sobieskiego, ul. Krakowska. Zwiedziliśmy w  Muzeum Etnograficznym wystawę romską.

W przerwie wstąpiliśmy na  obiad w BRISTOLU, gdzie w eleganckim wnętrzu spędziliśmy godzinę. Potem nastąpił ciąg dalszy. Jak na miasto relatywnie nieduże, Tarnów zaoferował nam dość wiele: Pałac Młodzieży – poaustriacki szpital z I Wojny Światowej, kościół Filipinów, plac Sobieskiego z kawiarenką ‚Tramwaj’, pomniki Łokietka i Nieznanego Żołnierza, cmentarz żydowski, poaustryjacką szkołę kadetów, Basteję, mauzoleum gen. Bema a także piękny Park Strzelecki i ławeczkę poetów.

Mimo dość upalnej pogody i intensywnego programu, wycieczka była bardzo udana, co daje nam nadzieje na kolejne wyjazdy.

Więcej zdjęć w zakładce Galeria.

Jak co roku, w grudniu przychodzi pora na podsumowanie ostatnich 12 miesięcy funkcjonowania Zadory. W drugim pandemicznym roku wciąż wiele nie mogło się wydarzyć, z wiadomych względów, jednak można zdecydowanie stwierdzić, że w porównaniu do 2020, udało się zrobić znacznie więcej.

Początek roku wspominamy wciąż w atmosferze lockdownu — ze względu na sytuację pandemiczną, odwołane zostały spotkanie noworoczne i na dzień kobiet; oba z nich przed 2020 organizowaliśmy co roku. Niedługo jednak, 19. czerwca, zorganizowaliśmy pierwszą od wielu miesięcy wycieczkę, kolejną w ramach naszego programu Poznajemy Świętokrzyskie, a pierwszą w ramach współpracy z seniorami z pobliskiego Książa Wielkiego, z którymi razem odwiedziliśmy Kurozwęki, Ujazd i Opatów, relację z których można przeczytać tutaj.

Nieco ponad miesiąc później wybraliśmy się do Krakowa, tym razem łącząc zwiedzanie z kulturalnym wypadem. 31. lipca mogliśmy najpierw zobaczyć kulisy Teatru im. Juliusza Słowackiego, a potem usiąść na widowni odwiedzonego już raz przez nas Teatru Bagatela. W międzyczasie, pod okiem profesjonalnej przewodniczki, grupa poznała zabytkowe centrum Krakowa.

Ostatni w tym roku wyjazd, ale nie spotkanie, odbył się 5. września, gdy uczestniczyliśmy w wielokrotnie przekładanym koncercie Prestley & Sinatra w NCK w Krakowie. Relację można przeczytać tutaj.

Oprócz tego, udało się zorganizować pojedyncze spotkania w Wodzisławiu.
Ten rok był z pewnością ograniczony przez pandemię, jednak, patrząc na poprzedni, wszyscy sądzimy, że trzeba docenić to, co udało się zrobić. Plany na 2022 są niepewne, miejmy jednak nadzieję, że będziemy powoli wracać do naszej szczytowej formy, z kilkoma wycieczkami, wydarzeniami kulturalnymi i spotkaniami w okolicy.

5. września, po wielu przełożeniach wywołanych pandemią, w Krakowie odbył się koncert Od Presleya do Sinatry w Nowohuckim Centrum Kultury. Członkinie i Członkowie Zadory mogli tego dnia uczestniczyć w nietypowym połączeniu rock and rolla Elvisa Presleya oraz melancholijnego śpiewu Franka Sinatry, wszystko w aranżacji Mirosława Niewiadomskiego. Był to kolejny już koncert (choć pierwszy po dłuższej przerwie), na który zorganizowaliśmy wyjazd z Wodzisławia.